Toegegeven, ik heb alleen ‘Norwegian Wood’ van hem gelezen, waarna ik besloot dat ik voorlopig wel voldoende Murakami had gehad. Te veel gedagdroom naar mijn goesting.
Toen Het Lief dus onlangs begon aan ‘De jacht op het verloren schaap’ – ik had zijn broer getipt toen die op zoek was naar een kerstcadeau en mij polste over onze favoriete schrijvers – wierp ik gauw een blik op de eerste pagina. Enkele paragrafen verder hield ik het maar weer voor bekken Wist Saskia De Coster veel dat ze mijn beweegredenen perfect samenvatte in haar recensie in DM van Murakami’s nieuwste roman:
“In zijn romans wemelt het van de vrijgezelle dertigers die moeite hebben om hun draai te vinden in deze wereld, die spaghetti koken en mijmeren, tot een weirde gebeurtenis zoals een terugkerende onbekende aan de telefoon hen opschrikt en een serie rariteiten in gang zet.”
Zo is het maar net, Saskia.
