De tijd tussen de huwelijksmis en het dessertenbuffet (blijkbaar kan je tegenwoordig ook enkel voor het afsluiten van het diner en het daaropvolgende dansfeest uitgenodigd worden) brachten we door bij L. en N.
In hun badkamer maakte ik me op. Bloemenjurkje, blauwe pumps, smokey eyes, Eau Mega van Viktor&Rolf. Zo zal het wel goed zijn.
Ook vriendin L. maakte zich op – terwijl Het Lief en N. in de woonkamer een boom opzetten over fiscale voordelen, of was het iets over woonkredieten? Ach, mannen en hun financiële gespreksonderwerpen – en verscheen even later in een stijlvol zwart jurkje. Maar vooral ook: met haar lange haren in een vlecht.
Niet zomaar een vlecht, neen, zelfs zo één die bovenop het hoofd begint.
Wij noemden dat in onze kindertijd een kopvlecht, en wat mij betreft moet je als volwassene vooral komaf maken met haardracht uit je kindertijd, maar toch was ik gefascineerd.
“Maar L., hebt gij dat zélf gedaan? Hoe dan?”
– “Daar bestaan technieken voor, beste Floor. Ik heb dat gewoon even opgezocht op You Tube. Et voilà.”
Natúúrlijk, You Tube. Dat ik daar nog niet aan gedacht heb in verband met mijn hemdstrijkproblematiek.
