Deze recensie van de Nekka-finale verscheen in De Standaard op 8 februari 2016.
In de Arenbergschouwburg in Antwerpen heeft de Nederlander Jeroen Kant zaterdag de de Nekka-wedstrijd gewonnen, een tweejaarlijkse zangwedstrijd voor Nederlandstalig talent. Ook de andere Nederlandse deelnemers overklasten de Vlamingen.
De hekkensluiter van de Nekka-wedstrijd maakte, ondanks het late uur en zijn vijf overtuigende voorgangers, een onuitwisbare indruk op het publiek. ‘Als hij dit niet wint, vreet ik straks mijn spreekwoordelijke hoed op’, fluisterde onze buurman ons toe. We konden hem geen ongelijk geven, want na de Groningse plattelandsrockers van Swinder was singer-songwriter Jeroen Kant de tweede artiest die de zaal omverblies met zijn volwassen americana-sound en trefzekere liedjes.
Swinder eindigde uiteindelijk derde, wellicht omdat hun teksten in Gronings dialect toch iets te onverstaanbaar waren om evenveel impact te hebben als die van hun concurrenten in deze Nederlandstalige muziekwedstrijd. Al moet gezegd dat ook wie in het algemeen Nederlands zong, niet altijd even verstaanbaar was.
Deuren open
We misten meer dan eens de pointe in de komisch-theatrale teksten van Zoek & De Reizigers, omdat de stem van frontman Peter Van Gucht in de geluidsmix verdween tussen de harde, doffe drums. Verfrissend was dit collectief anders wel. Zoek & De Reizigers bewandelen onontgonnen terrein, dat zich ergens tussen het universum van De Nieuwe Snaar en dat van Urbanus situeert. De witzen die Van Gucht tussendoor vertelde, waren dan misschien wat kolderiek, en hij zou beter wat vaker stilstaan op het podium – dat voortdurende ijsberen is vermoeiend om naar te kijken – maar ritmisch zaten de heren er telkens pal op. Als enige band slaagden ze erin om het bedeesde publiek spontaan te laten meeklappen. Het hoeft niet te verbazen dat Zoek & De Reizigers de publieksprijs in ontvangst mocht nemen.
‘Waarom we meedoen? Om voor volle zalen te kunnen spelen, natuurlijk.’ Peter Van Gucht windt er geen doekjes om. Als vijftiger valt hij op tussen het jonge geweld dat deelneemt aan de Nekka-wedstrijd. ‘Dat klopt: wij zijn misschien niet jong, maar wel aanstormend.’
Het is de drijfveer die elke deelnemer aangeeft: meesurfen op het aura van het kwaliteitsmerk dat Nekka nog altijd is, ondanks de tanende populariteit van de Nekka-nacht, die sinds vorig jaar niet langer in het Sportpaleis maar in de kleinere Lotto Arena plaatsvindt.
Dat zegt ook Brent Beukelaer, de 21-jarige student die met zijn folkrock en eigenzinnig-absurdistische teksten op de tweede plaats eindigde en daarmee ook de enige Vlaming is in de top 3. ‘Ik ben in het Nederlands beginnen te zingen omdat ik merkte dat mensen niet echt aandachtig naar mijn Engelstalige teksten luisterden, waaraan ik nochtans wel lang had geschaafd. En als er een wedstrijd is die ertoe doet in het Nederlandstalige muzieklandschap, dan wel Nekka. Dat is toch een naam die deuren opent.’
Overklast
Maar zodra die deur openstaat, moet je wel zélf binnengaan. Hoe het daarna verloopt, hangt van artiest tot artiest af. De Nederlander Thijs Maas, winnaar van de vorige editie, kreeg veel speelkansen dankzij Nekka, zegt hij. Dat zijn muziek niet gedraaid wordt op de radio, stoort hem niet. ‘Ik ben allang blij dat ik nu veel in België kan spelen. Vlamingen luisteren toch wat aandachtiger naar mijn liedjes dan de gemiddelde Nederlander.’
Organisator Koen Huyghebaert beaamt: ‘De Nederlanders zien de wedstrijd als een kans om voet aan de grond te krijgen in België. Of dat lukt, hangt van vele factoren af. Zowel Thijs Maas als de nummer twee van de vorige editie, Kiki Schippers, spelen nu vaak in ons land. Het zijn geen klinkende namen, zoals pakweg Hannelore Bedert of Stoomboot, maar die naambekendheid is relatief. Toen Roy Aernouts won met zijn groep Noppes, werd die band drie maanden later al opgedoekt.’
Sinds vorig jaar staat de Nekka-wedstrijd open voor Nederlanders, en in deze editie overklasten ze zelfs de Vlamingen. Waar zij veelal jong en beginnend zijn, zijn de Nederlandse deelnemers doorgaans muzikanten met ervaring. Winnaar Jeroen Kant heeft al meerdere albums uitgebracht en nam deel aan het televisieprogramma De beste singer-songwriter van Nederland. Swinder scoorde hits in eigen streek met Groningse dialectsongs, wordt in de pers vergeleken met Skik (de band die jaren geleden in het Drents een hit scoorde met ‘Op fietse’) en bouwde een uitstekende livereputatie op. Ook Brechtje Kat, de enige vrouw tussen de deelnemers, wist te overtuigen met haar gevoelige theaterliedjes. Klasse waaraan de derde Vlaamse band die deelnam, De Correcties, niet kon tippen.
