O neen, hier geen geklaag over muren die niet waterpas staan, aannemers die hun beloftes niet nakomen of vochtproblemen die opduiken in kelders. Evenmin zingen wij de lof van onze architect die een prachtige fermette getekend heeft – of was het een pastoriewoning? – of prijzen wij de heerlijkheid van de inloopdouche. Lieve Heer, bespaar ons zulks banaal gemekker van de Belgen met baksteen in de maag. Vergeef hen, want zij zien het grote geheel niet.
Wij wel.
Kopen, bouwen of verbouwen: het is niets meer of minder dan een metafoor voor Het Leven. In de essentie gaat het namelijk over één ding: kiezen. Is dat immers niet wat een mens voortdurend moet doen in dit miserabele aardse bestaan?
Kiezen uit tientallen soorten leningen (doch allemaal even risicovol want zijn er nog zekerheden in deze onzekere financiële tijden?).
Een bank kiezen (degene die de mooiste illusie kan creëren).
Kiezen tussen kopen, bouwen of verbouwen (het werd kopen, wegens allebei twee linkerhanden).
Een plaats kiezen (Retie, graag!).
Vervolgens is het een kwestie van prioriteiten stellen. Een makkie voor ons. Het Lief en ik, wij willen gewoon een huis met karakter, dat niét verbouwd moet worden, gelegen is in een rustige buurt maar wel dicht bij de autosnelweg, beschikt over een bescheiden tuintje, een garage, ruime keuken, badkamer op de bovenverdieping, aparte werkkamer en minstens twee slaapkamers. Dat alles binnen een bepaald budget, uiteraard. Simple comme bonjour.
Veeleisend, zei u? Het gaat hier wel over Het Leven, hè meneer.
