‘Zus! ‘t Is weer zover. Ik lig strijk. En wel met dees gifke.’
(De Zus en ik, wij delen een fascinatie voor gifkes. Het Lief ziet er de hilariteit nooit van in. Maar da’s Het Lief zijn probleem.)
– ‘Haha Floor. Ik stuur ‘m even door naar collega P. Die gaat daar ook om kunnen lachen.’
‘Doe dat. Uwen baas vergeeft u die halve minuut ontspanning wel.’
– ‘Ontspannen op de werkvloer is een must, zeg ik altijd. Als mijn baas het niet hoort. Collega P. en ik waren voorlopig wel nog niet verder geraakt dan de Instagram van ‘verleidster Jill’, moet ik toegeven.’
‘Dat kan beter. Véél beter zelfs.’
– ‘Ik weet het.’
‘Ik kijk daar niet naar, trouwens.’
– ‘Maar ge weet wél wie ‘verleidster Jill’ is?’
‘Ja. “Ik ben Jill en ik weet wat ik wil.” ‘
– ‘Ziet ge wel. Dat ge toch maar moeilijk zonder het ordinaire volksvermaak kunt.’
‘Jamaar! Ik ga vanavond wel een paar literaire interviews bekijken van Wim Brands. Die is gisteren overleden.’
– ‘Wie is … – och, laat maar.’
