“Gotye. Ja. Da’s een kruising tussen Sting en Peter Gabriel, hè”, poneerde een bevriend muziekliefhebber nogal stellig.
Hij had gelijk. Dat is ook precies de reden waarom de muziek van Gotye mij niets doet.
Onze popkenner was op dreef, en vervolgde met: “Ik begrijp niet dat gij die Jonathan Jeremiah zo goed vindt. Dat bombastische, da’s toch zó Tom Jones.”
Precies. Net daarom hou ik zo van Jonathan Jeremiah. What’s new, pussycat.
