De Verloofde en ik zaten te kijken naar de ‘Top 2000 à gogo’. Dat doen we elk jaar tussen kerst en nieuw.
In het rubriekje ‘De lijstduwer’ was minister Sigrid Kaag te gast.
Zij gaf zonder blikken of blozen te kennen dat ze het programma nog nooit gezien had.
Matthijs van Nieuwkerk deed daar niet moeilijk over. Dat vond ik raar.
De plaat die volgens de minister op nummer een moest staan, was Peter Gabriels ‘Solsbury Hill’.
Hoe kunt ge nu in een televisieprogramma gaan zitten dat ge zelf niet kent, vroeg ik me hardop af.
Wind u zo niet op, zei De Verloofde.
Ja maar het is toch waar, zei ik.
Bekijk tevoren dan even een aflevering, dat kan tegenwoordig heel gemakkelijk.
Als Matthijs u zou vragen als lijstduwer zoudt ge wel een andere plaat kiezen zeker, opperde De Verloofde.
Ja, beaamde ik. Iets van Cher of Céline.
Ik ga dan wel doen alsof ik u niet ken oké, sprak De Verloofde monkelend.
