Oe ver’ est nog?

“Brengd’ aa zuster mee!” riep een cafégast, nog voor Wouter Berlaen het piepkleine podium van café Mombasa bestegen had. De man bedoelde natuurlijk ‘ui‘ in plaats van ‘aa‘. Het lied – een aanstekelijke cover van eightiesduo Sly Fox – heet ‘Brengd’ ui zuster mee’, zoals dat nu eenmaal hoort in het Zultse dialect waarvan Berlaen zich in zijn lyrics bedient. Maar kom, we waren in Antwerpen – of beter nog: de vrijstaat Borgerhout – en wie gaat er zo’n enthousiaste tooghanger nu lik op stuk geven? Berlaen al zeker niet.

“Nog even geduld”, repliceerde de bassist annex Zultse zanger meteen, “want in het tweede deel doen we de fun, de hits. Beloofd!” Naar ons gevoel zat er anders ook al bijzonder veel hitpotentieel in de opener ‘Specioal’, tevens het openingsnummer van de nieuwe cd van Berlaen, ‘Van mijn erf’. Dat het hier nauwelijks mis kon gaan: dat gevoel bekroop ons al vanaf de eerste minuut.

Zoals aangekondigd speelde Berlaen eerst integraal zijn nieuwe plaat. Die is iets introverter dan we van hem gewoon zijn en graaft wat dieper in Wouter Berlaens zielenroerselen (‘Drei letters (W.E.G.)’ is een beklijvende song over verlies en dood) dan de meeste songs op de eersteling, ‘Van ui voeurt’. Hij bracht ook een eerbetoon aan Luc De Vos door Gorki’s ‘Hij leeft‘ te coveren. Berlaen spendeerde menig nachtelijke autorit met De Vos. “Roep maar met ons mee: hij leeft!”, klonk het. De Mombasa gehoorzaamde, unaniem.

De Mombasa gehoorzaamde ook, toen Berlaen vroeg om mee te fluisteren in het kabbelende ‘Ge moet mij loat’n sloap’n’.

De Mombasa zong uit volle borst mee met onze persoonlijke favoriet ‘Oe ver’ est nog?’ (weinig zinnen vatten de existentiële twijfel waarmee wij af en toe worstelen zo treffend samen als Oe ver’ est nog / zoe ‘m we ni beter / were nor huis goan).

En de Mombasa shakete als gek op ‘Ier in de midd’n’, de rest van deze zachte zondagavond tegemoet.

“Amai, dat was goed”, zei Het Lief.

“Ja” zei ik en ik ging de twee cd’s van Berlaen kopen bij Wouter Berlaen hemzelve. “Welkom in Borgerhout”, schreef hij in de binnenkant van het hoesje. En ook “Merci veur te luisteren”.

Geire gedoan, Berloan.

Leave a Comment

Your email address will not be published.

You may like