“En toch weet ik niet of de timing zo ideaal is, Bart. Ik bedoel, die hele afslankkuur op zich wordt door sommige media al gezien als een verkiezingsstunt. En dan gaat ge in het heetst van de campagnestrijd ook nog eens dat dieetboek op de markt brengen …”
Resoluut schudde De Wever het hoofd: “Maar neen, Carl, ge ziet dat helemaal verkeerd. Kijk, ge zegt het zelf al: mijn metamorfose is sowieso al een hot topic in de pers. En de mensen – id est: de kiezers – smullen nu eenmaal van succesvolle dieetverhalen, denk maar aan Koen Crucke indertijd. Maar goed, dat doet er nu niet toe. Wat ik wil zeggen, is dat we het ijzer moeten smeden als het heet is. Nu dus. Alle publiciteit is meegenomen! De Janssens zal serieus uit zijn pijp moeten komen om de boekskes en de gazetten te halen, zeg ik u.”
“Jamaar, de mensen … enfin, de kiezers; denkt ge niet dat die dit zullen opvatten als een gebrek aan inhoud? Zoudt ge niet beter met uw politieke visie in de media komen?”
Opnieuw kwam er een kordate repliek: “Dat hebben we allang voorzien, beste Carl. We sturen een persbericht uit waarin we duidelijk stellen dat de partij zich volledig distantieert van mijn boek. Dat het één dus niets te maken heeft met het ander. Et voilà: euvel opgelost.”
“En gij denkt dat de mensen dat zomaar zullen slikken?”
Een zucht. “Maar ja, gij. Panem et circenses: puur amusement, dát willen ze, en meer niet. Da’s Latijn hè Carl, ge weet toch wat dat wilt zeggen?”
