Het ronde brilletje van Merdan

Het was nog niet genoeg dat ik hem elke keer – maar dan ook echt élke keer – wanneer ik in de Caffènation een double shot latte ging drinken, daar zag zitten. Achter zijn laptop, bezig met muzieksoftware. En altijd met dat ronde brilletje op zijn neus. “Kijk”, zei ik dan tegen Het Lief, “hij zit hier weer. Zou dat een producer zijn, ofzo?” Het Lief dronk nog eens van zijn flat white, en haalde de schouders op. Wie zal het zeggen, Floor.

Vervolgens kruiste ik hem op de Meir (U weet wel, de allerlelijkste winkelstraat van ‘t land. Of neen, wacht. Alle winkelstraten zijn lelijk. Eén van die lelijke winkelstraten dus. Afgezien van de Stadsfeestzaal dan. Die kan er nog mee door.) Op de fiets. En weer met dat ronde brilletje op de neus. “Allez zeg, hier heb je hem weer”, stootte ik Het Lief aan. “Wat zou die gast toch doen voor de kost, dat hij heelder dagen kan rondhangen in de Caffénation en op de Meir?” Het is groen, Floor. We moeten oversteken.

Toen kwam het verlossende bericht. En het stond in ds Weekblad. Dat eindigt namelijk met de rubriek ‘Doodgewone dingen’, opgetekend door Kelly Deriemaeker. En wiens foto stond daarbij, met rond brilletje en al?

Het was Merdan Taplak. De dj.

Leave a Comment

Your email address will not be published.

You may like