En toen verschenen de Webb Sisters op tv in een reportage over Dranouter, het folkfestival dat per se zijn folkimago van zich af wil schudden door het woord folk uit de naam te bonjouren. Ze deden hun ding, met hun harpen en oude instrumenten en introverte samenzang, kortom iets wat men in de gespecialiseerde pers weleens als intiem zou bestempelen, vermoed ik.
En Het Lief zat daar maar wat meewarig te zuchten. Pff, ja, zoiets, allez nu, is dat dan géén folk ofwatte.
En ik dacht alleen maar aan dat ene, levensveranderende concert dat ik zag van Leonard Cohen in Vorst, een paar jaar geleden. Dat Leonard de zusjes toen steevast aankondigde als “the wonderful Webb Sisters” – al kan het ook “fabulous” of “extremely talented” geweest zijn, alleszins iets héél bewonderends – en dat zij toen, zichzelf enkel door de harp begeleidend, hun bloedstollende versie van “If it be your will” mochten zingen van Leonard.
En dat ik toen ook moest zuchten, maar dan van pure ontroering.
