Eigenlijk spraken de foto’s al voor zich. Mauro Pawlowski die zijn gesprekspartner Yasmine Kherbache omarmt en daarbij ietwat beneveld voor zich uitstaart, glas rode wijn in de hand. Mauro die de armen ten hemel heft met gesloten ogen en halfopen mond, hij lijkt wel te staan zingen. En tot slot: Mauro die op het dak van een auto geklommen is, terwijl hij in de ene hand wederom een glas wijn vasthoudt en met de andere een opgestoken middelvinger laat zien.
Dan: de ietwat voorzichtige maar tegelijkertijd ook overduidelijke verwijzingen in de neerslag van het gesprek, opgetekend door Guinevere Claeys en Filip Rogiers (DS Weekblad, 27 juli 2013).
“Mauro drinkt, maar eet niet.” Blijkbaar had hij vlak voor het gesprek nog een bord pasta van la mama naar binnen gespeeld.
“‘Zat is de Pool nog niet. Maar de geest is intussen wel al meer dan ietwat verruimd, net als het register.” Mauro begint te zeveren over “Back to the future” 1, 2 en 3, “de beste dvd-box die ik heb”.
“Na het woord zelfmoord, vraagt hij aan de gastvrouw of ze nog “een leuk flesje” voor ons heeft. “Ik vind het hier wel plezant.”
De avond eindigt met Mauro die zijn auto voorrijdt, de deuren openzet en zijn favoriete muziek oplegt. Passeren de revue: ELO, ZZ Top, Van Halen en Mastodon. Er wordt zelfs gedanst. De volgende ochtend aan de ontbijttafel vraagt Mauro of hij zich voor iets moet verontschuldigen.
Tussendoor zegt Yasmine Kherbache ook nog wat zinnige dingen. Maar ik zat me tijdens het lezen toch de hele tijd af te vragen wanneer de volgende dronken opmerking van Mauro er aan zou komen.
