Gezeur over een fraisier

Is er ook maar iemand die de koninklijk knabbelende gratie van de immer onberispelijk gecoiffeerde Mary Berry overtreft? De strenge doch gemoedelijke rechtvaardigheid van Paul Hollywood? De melige humor van het olijke presentatieduo Mel Giedroyc-Sue Perkins?

Het antwoord is neen. Maar dat neemt niet weg dat er in de Vlaamse en de Nederlandse versies van de populaire bakwedstrijd best wat leuks te beleven valt.

Allereerst zijn er de presentatoren. Vlaanderen heeft Wim Opbrouck, gevierd toneel- en televisieacteur, en hier gecast als de bebaarde bon vivant. Nederland heeft André van Duin, de volkse komiek die niet vies is van wat smoelentrekkerij. Voor beiden valt in de context van deze bakwedstrijd wel iets te zeggen. Zo vormt Wim Opbrouck een welkom tegengewicht voor de stugge Vlaamse jury (later meer daarover). Wim slaat een arm om de schouders van de kandidaat die vergeten is eieren aan zijn deeg toe te voegen. Wim kiest altijd de kant van de kandidaat wanneer de jury diens werkwijze in vraag stelt (‘Aardbeien inbakken? Doe ik ook altijd’!). En Wim hangt tussendoor graag de lekkerbekkende presentator uit – altijd in voor een kwinkslag of een stiekem hapje van die versgemaakte koekjestaart.

Wijdbeense grappen 

Bake off VlaanderenWaar Opbrouck sterk de indruk geeft de jolige presentator te spélen – hij is per slot van rekening acteur – lijkt het presentatiejasje van Duin als gegoten te zitten. Hij hoeft maar een wenkbrauw op te trekken en daarbij een stilte te laten vallen om op de lachspieren van de kijker te werken. De André van de dijenkletshumor en de over-the-top typetjes (Gerard van Bezij en Jan Wijdbeens, om er maar twee te noemen) is nooit ver weg. Van Duin vraagt aan patissier Robèrt van Beckhoven hoe lang hij erover doet om een truffeltaart te bakken, en richt zich vervolgens tot het andere jurylid, de immer onberispelijk geklede Janny van der Heijden, met de vraag: ‘En jij, Janny? Hoe lang doe jij erover om ‘m naar binnen te schuiven?’ Waarop de hele baktent natuurlijk plat gaat. Dit soort grappen maakt duidelijk hoe Hollands ‘Heel Holland bakt’ is, en hoe beschaafd ‘Bake Off Vlaanderen’. Bovendien: net zoals er destijds chemie was tussen Mary Berry en Paul Hollywood, is er ook chemie tussen Robèrt en Janny. Die speelse vonkjes zijn bij de Vlaamse juryleden compleet afwezig.

Want wat is dat toch met Herman Van Dender en Regula Ysewijn? ‘Zeur niet zo’, dachten wij toen Van Dender voor de derde keer begon te meesmuilen over het gebrek aan aardbeien in een laag van de fraisier die de kandidaten als technische proef hadden bereid. En toen Regula het had over een kruimeldeeg dat niet genoeg kruimels bevatte (of was het een zanddeeg dat niet genoeg zand bevatte?), klonk het alsof Herman haar dat ingefluisterd had.

Levenswijsheid

Bake Off VlaanderenZou het met leeftijd te maken hebben? Mary Berry en Janny van der Heijden zijn vrouwen op leeftijd, ze stralen levenswijsheid en warmte uit. Ze zijn de zorgzame buurvrouwen bij wie je meteen op de koffie wil gaan, omdat je gewoon wéét dat het gezellig gaat worden. Regula is jonger, en in haar strakke fiftiesjurkjes straalt ze eerder afstandelijkheid uit. Bovendien zijn Ysewijn en Van Dender nobele onbekenden voor het grote publiek. Het geeft te denken. Genoten Paul Hollywood en Robèrt van Beckhoven al bekendheid bij respectievelijk de Britten en de Nederlanders, voor ze als jurylid op televisie kwamen? Als dat niet zo was, is er nog hoop voor Van Dender. Misschien is het gewoon een kwestie van gaandeweg sympathie winnen.

In tussentijd blijven we kijken naar ‘Bake Off Vlaanderen’. Want als er één zekerheid is in de geschiedenis van ‘The great British bake off’, dan wel dat het concept in elke versie overeind blijft als een perfecte croquembouche. En eerlijk is eerlijk: het is even fijn om je te verlekkeren op die wondermooie mandala-chocoladetaart van Hannelore, als op het misbaksel van Valérie, die haar oven vergat aan te zetten en daardoor haar fruittaart verknoeide.

Leave a Comment

Your email address will not be published.

You may like