We hadden net samen gekeken naar “We need to talk about Kevin”, een mokerslag van een film over een door schuldgevoel en verwarring verteerde moeder (een sublieme Tilda Swinton) die lijdzaam moet toekijken hoe haar zoon Kevin (een duivelse Ezra Miller) opgroeit tot een psychopathische puber die uiteindelijk een afschuwelijke gruweldaad begaat.
Ik zei: “Wat zijn die moeder en zoon goed gecast. Allebei zo’n opvallend pezig-slank androgyn uiterlijk.”
Het Lief zei: “Stel u voor dat ze deze film bij Kind & Gezin zouden tonen aan aanstaande ouders.”
Die aanstaande ouders zouden vooral kwaad worden op Kind & Gezin, denk ik.
Desalniettemin is “We need to talk about Kevin” een mooi staaltje van auteurscinema, rauw en poëtisch tegelijk. Maar ge moet er dus wel echt even voor gaan zitten, en u laten overrompelen.
