Het was lang aanschuiven aan de toiletten in Park Spoor Noord. Veel kinderen die moesten plassen, ook. Maar niet allemaal, zo bleek.
“Pappaa!” (Een kinderstem roept vanuit een van de wc-hokjes.)
– “Ja, schat?” (De pappa in kwestie blijkt tussen de aanschuivende vrouwen te staan, achteloos leunend tegen de houten muren van de WC-barak.)
“Ik heb kaka gedaan.”
– “Euh …” (Pappa kijkt eerst verbouwereerd, daarna geamuseerd. Er speelt een glimlach rond zijn lippen.) “Goed zo, meid. Da’s hier allemaal in de prijs inbegrepen, zenne.”
Ik denk: goed antwoord, pappa. En leg vijftig cent in het schaaltje van de wc-madam.
