Het is kermis in het dorp. Wij wonen vlak naast het café waar men tot de laatste snik doorzakt, inclusief dronken deejays en cafégangers die zich omstreeks 5u30 in de ochtend geroepen voelen om nog een en ander door de microfoon te wauwelen.
Dus gaan wij ervandoor. Een paar dagen logeren bij de ouders van Het Lief, in het pittoreske Pajottenland.
Ze hebben daar een grote tuin. En een ligstoel. Daar bracht ik gisteren de hele dag op door. Het verbaasde mij dat ik er ginder veel beter dan thuis in slaag om werkelijk niets te doen, behalve dan misschien:
een hele meloen opsnijden en in een doos doen,
lezen in de ligstoel,
meloen eten en appelsap drinken,
lezen in de ligstoel,
even binnen gaan zitten om te bloggen,
ijswater drinken en lezen in de ligstoel,
de vaatwasmachine uitladen,
de mama van Het Lief en de buurvrouw gezelschap houden bij het nuttigen van een Campari orange,
en de beentjes onder de terrastafel schuiven voor de barbecue.
Die zalige zomer, een mens wordt dat veel te rap gewoon.
