De Fnac snapt het niet helemaal, qua klassiekers.

Die middag, bij de Fnac.

“De klassieken: zouden ze die hier allemaal bij elkaar zetten, of gewoon bij de rest van de romans?”

– “Geen idee, Floor. Gij zijt de expert.” Het Lief weet perfect wat hij in een situatie als deze moet zeggen.

“Welaan dan. Eerst maar eens bij de o van Ovidius kijken.” Daar was niets te vinden. “Ze zullen toch niet op de naam van de vertaler gerangschikt staan, zeker? En waar moet je dan beginnen, als die Marietje D’Hane Scheltema heet?”

– “Misschien moet ge het eens gaan vragen.”

“Maar neen, gij. Zo moeilijk kan het toch niet zijn. Hier zie: Tacitus en Thucydides! Maar wacht, die staan natuurlijk gewoon onder geschiedenis, want dat waren geschiedschrijvers. Dzju toch. Dan maar bij de poëzie gaan kijken, zeker? Als Ovidius dáár niet tussen staat, dan nergens.” Er stond geen Ovidius tussen de dichters. “Zie, dat zegt toch genoeg. Sterker nog: dat zegt álles. ”

Het Lief was niet helemaal mee. “Eh … waarover zegt dat dan alles?”

“Awel, over de algemene desinteresse voor de klassieken. Als zelfs de überdichter Ovidius hier niet in vertaling te krijgen is … wel, dan is de afdeling poëzie van de Fnac bijzonder incompleet.”

Het Lief zweeg even, en zei toen: “Tsja, wat gaan we daar aan doen?”

“Wel, we gaan hier eerst drie titels kiezen uit de ‘2 + 1 gratis’-hoop, en daarna gaan we verder naar De Groene Waterman.”

– “…”

“Dat is een onafhankelijke boekhandel met een stevige reputatie. Mijn kop eraf als ze daar geen Ovidius in de aanbieding hebben.”

Zo kwam het dat wij de Fnac buitenstapten met Geert Mak (‘Reizen zonder John’), Peter Terrin (‘Post mortem’) en Juli Zeh (‘Nultijd’) onder de arm. En dat mijn kop er gelukkig niet af moest, omdat ze de vertaling van Ovidius’ Metamorphosen wel gewoon in stock hadden bij De Groene Waterman.

Leave a Comment

Your email address will not be published.

You may like