single-image

Een vergeten parel van The Scabs

Vandaag serveert Spotify me een ouwe getrouwe, zo’n song die ik ken omdat ons vader ‘m weleens oplegde thuis. Nou ja, ‘weleens’… Doe maar ‘vaak’, anders had ik ‘m vast niet zo goed onthouden.

Het is een onderschat liedje uit de Belpopgeschiedenis: Crystal eyes van The Scabs. Staat op Skintight, een lp uit 1988. Ik was toen zes jaar.

Voorts staan er op die plaat geen hits. Hard times, Matchbox car, Time, Robbin’ the liquor store: het dateert allemaal van voor of na deze parel.

Maar een parel is het. Die jengelende gitaar die voortdurend terugkeert, het kabbelende doch melodieuze baslijntje dat de song voortstuwt, het melancholische gemijmer van de zanger over een afgelopen liefde. Een zomerliefde, zo stel ik me voor, misschien omdat ‘lay on the grass beside me’ iets is wat je doet bij zonnig weer.

Dat maakt van Crystal eyes wellicht het schoonste liedje op Skintight. De eervolle vermelding gaat overigens naar Let’s have a party, een song zo barstensvol energie dat ‘ie van the Radios had kunnen zijn – als die iets meer rock-’n-roll en iets minder pop waren geweest.

Leave a Comment

Your email address will not be published.

You may like