Stormrammen van songs

Strakker dan de lederen broek van Olivia Newton-John: Royal Blood weet hoe het rock moet laten klinken.

Een feest voor de ware rockliefhebber was dit concert. Niets meer, maar vooral niets minder. Mike Kerr en Ben Thatcher pakten de Lotto Arena in zoals ze een paar maanden geleden nog de festivalwei van Werchter inpalmden: met rocksongs die meer hardrock dan punk ademden en genoeg panache hadden om hun hoge aaibaarheidsfactor even te doen vergeten. Kerr mocht dan al roepen dat hij samen met zijn kompaan dronken ging worden op het podium, het had ons niet verbaasd als zijn beker geen gin-tonic maar gewoon spuitwater met een schijfje limoen bevatte. Wat perfect begrijpelijk zou zijn, want om zo strak te spelen lijkt het ons dat een mens nood heeft aan een heldere geest.

Royal Blood
Foto: Patrick De Roo

We vallen in herhaling, maar het blijft indrukwekkend hoe Royal Blood erin slaagt om met enkel een bas, drums en een collectie effectenpedalen te klinken alsof er achter het doek nog minstens twee gitaristen meespelen. Zelfs wanneer Kerr zijn bas niet aanraakte, begon dat instrument te loeien alsof Jack White en Jimmy Page er tegelijk op tekeergingen.

Moshen

Op opener ‘Lights out’ knikten alle hoofden meteen ritmisch mee. Daarmee was de toon gezet voor een avondje headbangen, moshen en crowdsurfen – temeer omdat niet lang daarna ‘Come on over’ volgde, alweer zo’’n stormram van een song. ‘I only lie when I love you!’ riep Kerr uit, waarna hij prompt het gezelschap kreeg van twee achtergrondzangeressen, die in hun volledig zwarte, strakke outfits (de look van Olivia Newton-John in ‘Grease’) zo mogelijk nog meer rock-’n-roll uitstraalden dan Kerr en Thatcher samen. De zaal veerde recht tijdens ‘Little monster’ en met ‘Figure it out’ deed Royal Blood de boel ontploffen.

Toen we afgelopen zomer de wei van Pukkelpop zagen leeglopen voor de rockacts dachten we er anders over, maar nu kunnen we u geruststellen: rock is nog niet dood.

 

Royal Blood * * * *

Gezien op zaterdag 11 november in de Lotto Arena, Antwerpen.

Deze recensie verscheen in De Standaard op maandag 13 november 2017.

Leave a Comment

Your email address will not be published.

You may like