Ik hoorde ‘Wodka’ nog eens op de radio. Dat was lang geleden. Wat was die debuutplaat van Stef Bos toch een pareltje.
Hé, wacht eens even … Had De Papa die plaat niet liggen? Ik heb de hits vaak genoeg gehoord thuis. ‘Wat een wonder’. ‘Gek zijn is gezond’. ‘Is dit nu later’.
“Zeg Paps, hebt gij toevallig die eerste plaat van Stef Bos nog ergens liggen?”
– “Hmm … Stef Bos, zeg je? Ik ben bang dat … ”
Ik liet De Papa niet uitspreken:
” … maar dat kan toch niet want gij hebt al die nummers keidikwijls gedraaid vroeger?!”
De Papa bleef zijn kalme zelf:
– “Ah ja, Floor, dat kan wel want ik had die liedjes op cassette. En die …”
Ik vulde snel aan:
“… hebt ge allemaal weggedaan omdat ge daar toch niet meer naar luisterde. Ik snap het.”
Maar voor ik me met m’n pruillip kon omdraaien om weg te gaan, kwam er nog dit:
– “Ik ben anders wel bezig met het systematisch op cd bestellen van al die albums die ik destijds op cassette had. Hier, kijk: Ted Hawkins, kent ge die nog? ‘Happy hour’ is zijn bekendste nummer. Dat heeft hier ook vaak op gestaan, hoor.”
Ik kende Ted Hawkins niet, maar was wel verwonderd over de vooruitgang die De Papa blijkbaar geboekt heeft op internetgebied. Tot voor kort reed hij namelijk nog gewoon naar de Fnac om cd’s te kopen, wegens geen geduld om zich het online shoppen eigen te maken. Maar dat tij was dus blijkbaar gekeerd, zonder dat ik daarvan op de hoogte was.
“Ha Paps, en waar bestelt ge die cd’s dan? Online?”
– “Maar ja gij, natuurlijk online. Bij Bol. Snel dat dat gaat, jong: ‘s anderendaags zitten uw cd’s al in de brievenbus!”
Het was dus nog maar een kwestie van dagen, voordat ik Stef Bos opnieuw zou kunnen verwelkomen ten huize Deckx.
