Onze Thalys had maar tien minuten vertraging gekend, en Antwerpen-Centraal lag er prachtig bij – de nazomerwarmte was voelbaar in het station.
Ik trok mijn jasje uit en duwde mijn trolley de roltrap op, richting Kievitplein.
Daar kwam ons een warme windvlaag tegemoet.
‘Kijk, de bladeren vallen hier al van de bomen’, zei ik.
Er lagen kastanjes op de grond. Die hadden we aan het Comomeer niet gezien – noch de bladeren, noch de kastanjes.
‘De herfst doet zijn intrede’, sprak De Verloofde plechtig, en hij had gelijk.
De Buurvrouw vroeg of we het goed hadden gehad. Ik zei van wel.
‘Goed uitgerust?’, vroeg ze.
Jazeker. Mooi weer gehad ook. Maar wat is dat hier met die vallende bladeren en die kastanjebolsters, zeg?
‘Tja, de herfst komt eraan’, sprak De Buurvrouw plechtig, en ze had gelijk.
