Het Lief en ik gingen nog eens een voorraadje wijn inslaan bij onze favoriete wijnboer. Kwestie van de zomer goed door te komen.
‘Oké. Dus ik wil graag twee flessen van die chardonnay, die nu in promotie is. En als we daar dan toch zijn …’
– ‘Ja, misschien ook ineens onze voorraad rood aanvullen.’
‘Goed idee, Lief.’
Twee uur later. Er staat veel volk aan te schuiven in de winkel. We kijken wat rond en merken al snel dat de chardonnay-in-promotie uitverkocht is.
‘Fok zeg. Wat nu? Beetje raar om aan te schuiven, alleen maar om wat advies te vragen over een paar goeie rode wijntjes. Toch?’
Het Lief is besluiteloos. Als ik ergens niet tegen kan, is het besluiteloosheid. (Zei een wijs iemand niet ooit dat wat we in anderen haten, ons eigen grootste gebrek is?)
– ‘Ik weet niet. Is dat raar?’
‘Oké, als gij het niet raar vindt; laat ons maar aanschuiven dan.’
– ‘Maar weet gij wat ge gaat vragen?’
‘Tuurlijk weet ik dat. Gij trouwens ook, want we hebben het besproken voor we naar hier kwamen. Die rode wijntjes, weet ge nog?’
Stilte. Twijfel.
– ‘Ge hebt gelijk. Het is awkward. Laat ons terugkomen wanneer het rustiger is.’
‘Goed idee, Lief.’
