‘We hadden een gebroken hart’

In Londen hebben de Belgen van Vuurwerk de klinkers uit hun naam geschrapt en een soulvol debuutalbum gemaakt. Op ‘On the outside’ klinkt VRWRK poppyer dan ooit.

Het is geen toeval dat song­titels als ‘I’m free’ en ‘Wanted it all’ een melancholische ondertoon verraden. Liefdesverdriet blijkt ten grondslag te liggen aan het eerste album van VRWRK. ‘We hadden alle drie een gebroken hart toen we eraan begonnen.’ Dat gebroken hart was voor Jergan Callebaut en Thieu Seynaeve zelfs een reden om hun thuishaven Brussel in te ruilen voor Londen. Als Vuurwerk stuurde het duo al een tijd onderkoelde electronica de wereld in, met de hulp van gastvocalisten als Max Colombie (Oscar and the Wolf) en Sylvie Kreusch. Toch stond er afgelopen zomer een onbekende Londense zanger op de podia van Werchter en Pukkelpop.

VRWRK
© Bruce Mazibuko

Salem Khazali goot een flinke scheut soul in de sound van VRWRK met zijn stem tussen Seal en Sampha. ‘Wanneer je een song van Sampha op de radio hoort, weet je meteen dat hij het is. Naar dat eigen geluid was ik zelf ook erg op zoek. Jergan en Thieu hebben me geholpen om mijn eigen stem te vinden.’
Seynaeve: ‘We voelden meteen dat het goed zat. Eigenlijk wisten we niet precies waarnaar we op zoek waren, tot we het vonden.’

De ene job doen we van negen tot vijf, de andere van vijf tot negen

‘Brainiacs’, zo bestempelde het Britse muziekblad NME het trio onlangs. Dat etiket houdt steek. Seynaeve en Callebaut werken in Londen als respectievelijk psychiater en psycholoog. Khazali is grafisch ontwerper. Hoe combineren ze het in godsnaam?
Seynaeve: ‘De ene job doen we van negen tot vijf, en de andere van vijf tot negen.’
Dat arbeidsethos hebben ze gemeen met Soulwax.
Seynaeve: ‘Daar luisterde veel naar als tiener. Soulwax, ­2manydjs en Radio Soulwax: het concept is telkens anders, maar het geheel blijft kloppen. Dat is bij ons ook zo.’
Als Londenaar met roots in Marokko en Sierra Leone beluisterde Khazali andere muziek in zijn tienerjaren. ‘Mijn moeder zette vaak Spaanse muziek op. En Arabische artiesten, zoals Khaled. “Aïcha” was hier toch ook een hit, niet? De drie popplaten van James Blunt, Kate Nash en Amy Winehouse die ze mij ooit cadeau gaf, hebben me gevormd.’

Oscar and the Wolf

Dat pop niet langer synoniem is met plastic deuntjes en gelikte shows, vinden ze een goede zaak.
Callebaut: ‘De eerste plaat van ­Oscar and the Wolf was een eyeopener. Hij bewees dat pop ook authentiek kan zijn.’
Khazali: ‘Ik denk dat geen enkele popplaat gemaakt wordt met het doel: en nu gaan we eens een popplaat maken. Wij wilden gewoon iets maken dat niet te moeilijk was, niet te highbrow maar ook niet lowbrow.’

‘On the outside’ werd een popplaat met een brede, internationale sound. In Londen wonen Four Tet, Floating Points en Jamie XX om de hoek. Het is eraan te horen dat VRWRK zich in het midden van die hippe electroscene beweegt. Het experiment van vroeger heeft plaatsgemaakt voor strakke grooves, subtiele blieps en beats, en hier en daar een vleugje wereldmuziek. ‘It’s the sound that you found in the hands of a crown’: niet voor niets opent de plaat met deze woorden. Geen treffender symbool voor de invloed van Londen op VRWRK dan de Britse kroon.

‘On the outside’ is nu uit . Concert: 25/10 AB, Brussel.

Dit stuk verscheen op vrijdag 13 oktober in De Standaard.

Leave a Comment

Your email address will not be published.

You may like